Ο Παύλος.

 

    Η υπόθεση του Παύλου πάντα βασάνιζε τους γείτονες καθώς η ιστορία του βγήκε στη επιφάνεια όπως βγαίνουν τα σκουλήκια από το χώμα όταν τα βαράει κεραυνός...

    Ήταν γνωστό εξάλλου ότι του άρεσαν ανέκαθεν στο σεξ καταστάσεις ξέφρενες που έφταναν στα όρια της παράνοιας. Καταστάσεις που μπορεί και να έφερναν σε δύσκολη θέση τον οποιοδήποτε σεξουαλικό του σύντροφο, αλλά ποτέ δεν έκατσε να το σκεφτεί σαν άτομο παρορμητικό κι άκρως αισθησιακό όπως ήταν από την πρώτη κιόλας ολοκληρωμένη σχέση του το 2002, η οποία και αν κράτησε το πολύ κάποιες μέρες.

    Φόρμες, μπότες, χειροπέδες, μαστίγια, λιπαντικά, δονητές, φίμωτρα, ομοιώματα, κεριά, ήταν κάποια από τα φετίχ που απαιτούσε από τον εκάστοτε παρτενέρ να παρέχει όπως και βία, πολύ βία.

    Αν και ο Παύλος δεν ήταν ποτέ της βίας, σαν άτομο ήταν ήσυχο και στο κοινωνικό του περιβάλλον όλοι είχαν να πουν τα καλύτερα, άσε που μερικές κοπέλες, τι κοπέλες δηλαδή, κάργιες θα τις έλεγες, στο γραφείο κουτσομπόλευαν πίσω από την πλάτη του ότι στάνταρ δεν είχε κάνει σεξ στη ζωή του. Κάτι που φυσικά δεν έστεκε, γιατί ο Παύλος είχε μια πολυποίκιλη σεξουαλική ζωή, έντονη σε πολλές παραμέτρους.

    Ο Παύλος όμως ποτέ δεν κατάφερε να βιώσει τη χαρά της ερωτικής επαφής πόσο δε της αυτοϊκανοποίησης, αν δεν περιλάμβανε και λίγο πόνο, λίγη ένταση ή και όπως είχε ανακαλύψει τον τελευταίο καιρό την θηλιά, η οποία τον έφερνε στα όρια του πνιγμού λίγο πριν την ολοκλήρωση.

    Στη καθημερινή του ζωή θα ήταν τύπος και υπογραμμός, ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων με απαίσιο χτένισμα και γούστο στα ρούχα, κάτι που δε τον ένοιαζε, γιατί πολύ απλά η καθημερινή του ζωή ξεκίναγε το πρωί στις εννιά, μέχρι τις πέντε το απόγευμα που θα έφευγε από το γραφείο.

    Ένα κουκούλι που έσπαγε κάθε φορά που έφτανε στο σπίτι και θα γινόταν ο πραγματικός του εαυτός. Ένα άτομο ντυμένο από τι κορφή μέχρι τα νύχια σε μαύρο λατεξ αποζητώντας τη συντροφιά ενός άντρα με τα ίδια φετίχ ή και χειρότερα.

    Ο Παύλος ένας άντρας γύρω στα 35 με καστανά μεγάλα μάτια, μαύρα μακριά λαδωμένα μαλλιά πάντα πιασμένα κότσο και με ένα σώμα που πάντα φρόντιζε να είναι τονωμένο καθώς του άρεσε να χαζεύει με τις ώρες τους καλοσχηματισμένους κοιλιακούς του στον καθρέφτη, καθώς πέρναγε ώρες τα βράδια αφού τελείωνε με τις σεξουαλικές του ανάγκες στο δωμάτιο με τα βάρη σμιλεύοντας ένα σώμα που όλοι θα λαχταρούσαν να απολαύσουν.

    Τον ερέθιζε η ιδέα ότι κανένας ή αν όχι κανένας, σχεδόν κανένας δε μπορούσε να του αντισταθεί βλέποντας ένα σώμα απολλώνιο ανοιχτό σε κάθε πρόκληση.

    Άντρες και άντρες είχαν περάσει πάνω από κορμί του αλλά ένας ήταν αυτός που πάντα ο Παύλος θα θυμάται και θα ερεθίζεται, κάνοντας το πέος του να ριγεί και να πάλλεται.

    Ο Σεμπάστιαν. Ένα αγόρι γύρω στα 19 από την Ιταλία που τον είχε γνωρίσει όταν έκανε διακοπές στη Σαντορίνη πριν λίγα χρόνια κι έκτοτε, μιλάγανε μέσω διαδικτύου σχεδόν καθημερινά… Μέχρι που μια μέρα ο Σεμπάστιαν, χάθηκε.

    Αυτό το γεγονός δε λύγισε τον Παύλο, καθώς κατάλαβε ότι δε θα μπορούσε ένα παιδί στην ηλικία του να κάθεται και να μιλάει με τις ώρες μαζί του κι έτσι προχώρησε.

    Ένα πρωινό μετά από Σαββατοκύριακο ο Παύλος δεν πήγε στο γραφείο και έτσι τον αναζήτησαν στο διαμέρισμα του. Όταν ο διαχειριστής πλησίασε για να χτυπήσει την πόρτα του διαμερίσματος του, αντιλήφθηκε πως μια ανυπόφορη μυρωδιά ερχόταν από το εσωτερικό του σπιτιού που τον ανάγκασε να καλέσει την πυροσβεστική, έτσι ώστε να σπάσει την πόρτα.

    Μπαίνοντας στο δωμάτιο του Παύλου όλοι αντίκρισαν έναν θέαμα που σίγουρα θα θυμόντουσαν για το υπόλοιπο της ζωής τους.

    Τα παράθυρα ήταν καλυμμένα με εφημερίδες αλλά μια αμυδρή δεσμίδα φωτός απ έξω, αποκάλυπτε το σκηνικό του δωματίου. Η άκρη μιας μαύρης δερμάτινης ζώνης γεμάτης τρουξ ήταν καρφωμένη στον τοίχο και η άλλη άκρη να είναι δεμένη στο λαιμό του. Αυτός οριζόντια στο κρεβάτι νεκρός με το κεφάλι να κοιτά το πάτωμα, και μπλαβιασμένος από τον πνιγμό που του είχε προκαλέσει η "θηλιά". Στο πάτωμα υπήρχε αποξηραμένο σπέρμα με σάλιο και από τον πρωκτό του προεξείχε ένας εικοσιπέντε πόντων μαύρος δονητής καλυμμένος με κόπρανα.

    Τα μάτια του είχαν γεμίσει με αίμα καθώς τα αγγεία είχαν σπάσει από τη πίεση του πνιγμού, η γλώσσα του είχε κοπεί και είχε πέσει στο πάτωμα δίπλα στο σπέρμα, ενώ τα χέρια του κρέμονταν στον αέρα το ένα μέσα στα σκατά και το άλλο μέσα στα χύσια!

    Η υπόθεση έκλεισε και το διαμέρισμα του δε νοικιάστηκε εκ τότε…

    Πολλά στόματα έκλεισαν.

    Όπως και πολλά σπίτια.

    Γενικά από τότε, πολλά… έκλεισαν.

    Όπως κι η ζωή του Παύλου.

    Καλός σας βράδυ.

Βασίλης Χαντζής