Ό,τι φοβόσουν...

    Ήταν φθινόπωρο ή χειμώνας, μπορεί και άνοιξη προς καλοκαίρι…

    Ζυγός αν θυμάμαι καλά, ή και Αιγόκερος, αλλά μπορεί και Ταύρος ή και Λέων…
    

    Γεννήθηκε ξημερώματα προς πρωί, λες να ήταν μεσημέρι ή απόγευμα, αλλά μπορεί και βράδυ…
 

    Με ξανθό ίσιο μαλλί, ή κοντό μελαχρινό, αχ δε θυμάμαι, μάλλον ήταν σγουρό κόκκινο…
 

    Είχε μεγάλα καστανά μάτια, όχι… πράσινα ήταν… ή γαλάζια;
 

    Ένα ωραίο μακρύ πρόσωπο, ή στρογγυλό; Με φακίδες ή χωρίς;

    Είχε ένα ωραίο, αέρινο βάδισμα… όχι όχι, βαρύ ήταν, μελετημένο, σκεπτικό… ή… ή… ή γρήγορο; Με μεγάλο δρασκελισμό, αθλητικό!

    Μίλαγε ελληνικά ή αγγλικά; Όχι μίλαγε μια γλώσσα που δε τη μίλαγα, ιταλικά ή γαλλικά, μπορεί και ισπανικά…
 

    Αγαπούσε τη βροχή, μπορεί και το χιόνι… Νομίζω πιο πολύ αγαπούσε τη ζέστη και τη θάλασσα… Αλλά από την άλλη, η μελαγχολία των πρώτων κρύων ήταν που λάτρευε…
 

    Άκουγε ροκ ή ποπ ή κάντρι ή έντεχνο ή λαϊκά ή ρεμπέτικα ή τσιφτετέλια ή τζαζ ή μπλουζ ή… αχ… ή ραπ;
 

    Έτρωγε γρήγορα, βιαστικά, μπορεί και αργά, εκνευριστικά αργά, αλλά μπορεί και να τσίμπαγε, λίγο αλλά πολλές φορές μέσα στη μέρα.
 

    Δεν είχε περιττά κιλά, είχε προσεγμένο σώμα, αλλά… μπορεί και να έπρεπε να κάνει δίαιτα να χάσει καμιά δεκαριά, εκτός και αν ήταν… με κανονικό σωματότυπο!
 

    Γυμναζόταν κάθε μέρα… μπα με σουβλάκια την έβγαζε…
 

    Έβγαινε βράδυ και γλεντούσε, ή και πρωί για καφέ, αλλά μπορεί και απόγευμα σε φιλικό σπίτι χαλαρά.

    Οδηγούσε μηχανή, μπορεί και αυτοκίνητο, αλλά και αεροπλάνο ή τανκ, μπορεί και ζέπελιν γιατί όχι…
 

    Έκανε ταξίδια στο εξωτερικό, ή και στο εσωτερικό…
 

    Έκανε ακριβές αγορές, μπορεί και φτηνές κακόγουστες.
 

    Δούλευε σκληρά να βγάλει τα προς το ζην, αλλά νομίζω πως όχι, στους γονείς στηριζόταν, από εκεί είχε εισόδημα…
 

    Πήγαινε, θέατρο και σινεμά, ή πήγαινε σε συναυλίες;
 

    Σπούδασε φιλολογία… σκατά όχι, μηχανολογικό τελείωσε, ή μήπως ιατρική;
 

    Αγαπάει τα σκυλιά, μπορεί και τις γάτες, ή ήταν πιο πολύ με τα ψάρια; Μπορεί και με τα πουλιά, αλλά και με τα χαμστερς…
 

    Την τελευταία φορά που ειδωθήκαμε ήθελα να εκφράσω τον έρωτα μου, ήταν όντως έρωτας;

    Ήξερα τι ήθελα;
 

    Τριάντα χρόνια θεατής στη ζωή ενός ατόμου, που απλά είχα ερωτευτεί και είχα μπει αυτόβουλα σε λίστα αναμονής για να παρευρεθώ στον αρραβώνα ή και στο γάμο.
 

    Φοβόμουν ή ντρεπόμουν;
 

    Μπορεί και να μην ήξερα…
 

    Έχασα τριάντα χρόνια, να κοιτάζω μια βιτρίνα απ' το κατάστημα που ποτέ δε θα ψωνίσω ή έστω να μπω για να ρωτήσω τις τιμές!
 

    Επέλεξα να χτίσω ένα κάστρο.
 

    Επέλεξα να με κλειδώσω στο πιο ψηλό δωμάτιο του.
 

    Έλυσα τον δράκο για να με φυλά.
 

    Έκλεισα τα μάτια με τα χέρια μου, άφησα τα δάκρυα να τρέξουν.
 

    Μέτρησα μέχρι το δέκα.
 

    Και!
 

    Άνοιξα τα μάτια μου, και ήταν εμπρός μου.
 

    Είχε σκαρφαλώσει στο παράθυρο μου, και περίμενε.
 

    Άνοιξα το στόμα μου, και μέσα στη χαρά.
 

    Είπα…

    -Σε θέλω. Πάντα σε ήθ…
 

    Με φίλησε!

Βασίλης Χαντζής