Ζωή γεμάτη.
Κι αυτό το καλοκαίρι αργεί … Πρώτη φορά που με κούρασαν οι εποχές. Δε θυμάμαι στο παρελθόν να λαχταρούσα τόσο πολύ τον Ιούνη. Και να φανταστείς πως έχουμε μπροστά μας έναν ολόκληρο Χειμώνα … Χτες αγόρασα σε προσφορά ένα καλοκαιρινό φόρεμα που βρήκα σε ένα μαγαζί κάτω από το σπίτι μου. Για λίγο χάρηκα … Για είκοσι ευρώ φόρεμα, σιγά μην καθόμουν να το δοκιμάσω. Έβρισκε στον γοφό μου … Σκατά πήγε κι αυτή η χρονιά. Έξι κιλά πάνω … Καλά να πάθω. Ούτε άσκηση. Ούτε βόλτες. Ούτε περπάτημα. Ούτε τίποτα. Επέτρεψα στην κατάθλιψη να με αγκαλιάσει και άφησα τον εαυτό μου στην άκρη. Μήπως τελικά γι' αυτό αργεί το καλοκαίρι; Με προφυλάσσει απ' το να βγω στην παραλία; Κάνω χιούμορ … Αυτοσαρκάζομαι όσο μπορώ για να μην πηδήξω απ' το μπαλκόνι. Δε με αντέχω πια … Κι αυτό το Tinder… Ένας γκόμενος τις προκοπής δεν υπάρχει. Τόσο άσχημη είμαι πια; Γιατί με αγνοούν οι πάντες; Ο Βασίλης … Αχ ο Βασίλης. Στην απέναντι πολυκατοικία....